Tuesday, September 1, 2015
Sedar Diri
KETIKA aku ingin hidup KAYA ... Aku lupa, bahawa HIDUP itu
sendiri adalah sebuah KEKAYAAN tak terkira.
KETIKA aku takut MEMBERI ... Aku lupa,bahawa SEMUA yang aku
miliki juga adalah PEMBERIAN Ilahi.
KETIKA aku ingin jadi yang TERKUAT ... Aku lupa, bahawa
dalam KELEMAHANKU Allah memberikan aku KEKUATAN.
KETIKA aku takut RUGI ... Aku lupa bahawa HIDUPKU adalah
sebuah KEBERUNTUNGAN yang diberikan-NYA.
Ternyata hidup ini sangat INDAH ... ketika kita selalu BERSYUKUR
kepada-NYA
BUKAN kerana hari ini BAHAGIA kita BERSYUKUR ... Tetapi kerana
kita BERSYUKUR maka kita BAHAGIA.
BUKAN kerana tak ada RINTANGAN kita menjadi OPTIMIS ... tetapi
kerana kita OPTIMI S ... maka RINTANGAN akan menjadi tak terasa.
BUKAN kerana MUDAH kita YAKIN BISA ... tetapi kerana kita YAKIN BISA semuanya
menjadi MUDAH.
BUKAN kerana semua BAIK kita TERSENYUM ... tetapi kerana
kita TERSENYUM maka semua menjadi BAIK.
Tak ada hari yang MENYULITKAN kita, kecuali kita SENDIRI
yang membuat SULIT.
Kerana sesungguhnya bersama KESULITAN ada KEMUDAHAN, sungguh
bersama KESULITAN ada KEMUDAHAN
BILA kita tidak dapat menjadi JALAN BESAR bagi orang lain ...
cukuplah menjadi jalan SETAPAK yang dapat dilalui orang.
BILA kita tidak dapat menjadi MATAHARI yang menyinari bumi ...
cukuplah menjadi LILIN yang dapat menerangi diri sendiri dan sekitar kita.
BILA kita tidak dapat BERBUAT sesuatu untuk KEBAIKAN orang
lain ... cukuplah BERDOA untuk kebaikannya.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment